همایش تجاری ایران-ازبکستان، خرداد ۱۴۰۲
همایش در تاریخ ۲۷ خرداد با بیش از یک ساعت تأخیر در شروع از ساعت ۱۰:۳۰ تا ۱۴ با حضور وزیر جدید صمت، رئیس وقت اتاق ایران، رئیس اتاق مشترک ایران و ازبکستان و هیئت تجاری ازبکستان برگزار شد. هیئت کارشناسی شرکت آذرپویا تجارت ملل در این همایش شرکت داشت و مذاکراتی با فعالان اقتصادی هیئت ازبکستان به عمل آورد.
در بخش اول همایش، رئیس سابق اتاق بازرگانی ایران، آقای شافعی در سخنرانیشان از خلأهای پر نشده و آرزوهای ما برای افزایش ۴۰۰ میلیون دلاری فعلی صادرات ما به ازبکستان به یک میلیارد دلار سخن گفت.
هیئت ازبکستان را رئیس اتاق ازبکستان، وزیر تجارت، وزیر کشاورزی، و جمعی از فعالان اقتصادی بخش خصوصی تشکیل می‌داد. ترکیب محدود هیئت ازبکستان شامل تعدادی از مسئولان رده‌بالای دولتی و نماینده‌هایی از بخش خصوصی با طیف محدود، نشان از محدودیت‌های ما در برقراری روابط گسترده‌ی تجارت خارجی دارد. تقریباً نیمی از فعالان اقتصادی ازبکستان از بخش صنعتی نساجی و بخش عمده‌ای نیز از تجار بودند و فقط تعداد اندکی از شرکت‌های تولیدی یا خدمات مهندسی بودند.
در بخش اول سخنرانی‌ها عموماً کلیشه‌ای و اشاره‌ها به ظرفیت‌های پر نشده و نیز مشکلات زیرساختی از قبیل لجستیک و مزایای سرمایه‌گذاری مشترک یا سرمایه‌گذاری خارجی بود. یکی از تعیین کننده‌ترین مطالبی که در این مذاکرات مغفول می‌مانَد، دسترسی نداشتن به ابزارهای استاندارد و متداول بانکی است. این محدودیت عملاً مانع بهره‌گیری شرکت‌های ایرانی از فرصت‌های بازار در کشورهایی است که تشنه‌ی محصولات یا خدمات شرکت‌های ایرانی هستند. نوع و حجم سوی تقاضا هر چه که باشد و هر کجا که باشد، حتی افغانستان یا عراق، سوی عرضه در ایران دچار مشکلات اساسی برای تأمین آنهاست.
بارها درباره‌ی نحوه‌ی کارآمد کردن دعوت از هیئت‌های تجاری به نهادهای دولتی و خصوصی ازجمله ستاد سرمایه‌گذاری خارجی وزارت دارایی، سازمان توسعه‌ی تجارت، اتاق ایران، و اتاق تبریز پیشنهادهای جامعی داده‌ایم که تا این تاریخ حتی یک سطر پاسخ به آنها داده نشده است.
با همه‌ی این احوال، با شرکت در این همایش‌ها، و با به‌کارگیری هزار ترفند تجاری ابتکاری شاید بتوان فرصت بازاری را در صحنه‌ی بین‌المللی رصد و شکار کرد. ما هم‌چنان با امید پیش می‌رویم هرچند که سدهای بسیاری برای آزاد شدن پتانسیل تجارت بین‌المللی وجود دارد. سدهایی که ارتفاع آنها در نتیجه‌ی تصمیم‌های سیاسی رده‌بالای حاکمیتی از یک سو، تفکر سنتی غالب بر فضای اقتصادی – تجاری بخش خصوصی از سوی دیگر، و غرب زورگو از همه‌ی جوانب روزبه‌روز بالاتر می‌رود.
منبع : اتاق ایران
